گتوهای واقع در لهستان — تاریخ شفاهی

قحطی در محله‌ی یهودی‌نشین، چنان شدید و چنان اسفناک بود که مردم کنار خیابانها می‌افتادند و می‌مردند، کودکان خردسال مرتب گدایی می‌کردند و هر روز صبح که از خانه بیرون می‌رفتی، جنازه‌هایی را می‌دیدی که با روزنامه یا هر نوع روانداز دیگری که پیدا می‌شد پوشانده شده بودند، و آدم‌هایی را می‌دیدی... که مرده‌ها را در گاری‌های کوچکی حمل می‌کردند، آدم‌هایی که آنها را به گورستان می‌بردند و در گورهای دسته جمعی دفن می‌کردند. و هر روز هزاران هزار نفر فقط در اثر سوء تغذیه جان خود را از دست می‌دادند، چون آلمانی ها به مردم گتو، چیزی برای خوردن نمی‌دادند. هیچ چیز برای خوردن نبود. نمی‌توانستی وارد جایی شوی و چیزی بخری یا جیره‌ی غذا بگیری. خودت و شانست. اگر شانس نمی‌آوردی، می‌مردی و اوضاع اینطور بود.