Περιγράφει την απόδραση της οικογένειάς του από τη Δανία στη Σουηδία [Συνέντευξη: 1989]
— US Holocaust Memorial Museum - Collections
Καταγραφή
Μας είπαν ότι, ε, ότι δεν μπορούσαμε να πάρουμε μαζί μας καμία απολύτως αποσκευή. Μας είπαν να φορέσουμε όσα περισσότερα ζεστά ρούχα μπορούσαμε και μετά πήγαμε να περάσουμε τη νύχτα στο σπίτι κάποιων φίλων των γονιών μου, κάποιων Χριστιανών φίλων μας, ε, των γονιών μου και μας είπαν ότι θα μέναμε εκεί μόνο για μία νύχτα, όπως κι έγινε. Και...το επόμενο πρωί, όλη η οικογένεια, πήγαμε στο σιδηροδρομικό σταθμό και πήραμε το τρένο για να φτάσουμε στο νοτιότερο τμήμα της Δανίας. Ε, και θυμάμαι ότι μας είχαν πει ξανά και ξανά κατά την απόδρασή μας στη Σουηδία, να προσπαθήσουμε να μη γίνουμε αντιληπτοί. Αυτό ήταν πάρα πολύ σημαντικό. [Ο συντονιστής της συνέντευξης ρωτά: «Πώς αισθανόσασταν τότε;»]. Λοιπόν, θα έλεγα ότι καταλάβαινα ότι ήταν κάτι σοβαρό, αλλά αισθανόμουν επίσης, σε κάποιο βαθμό, ότι θα ήταν και μια περιπέτεια. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε κανείς να περιμένει πολλά περισσότερα από ένα εξάχρονο παιδί. Ε, υπήρχε σίγουρα και ένα στοιχείο περιπέτειας μέσα σε όλα τα άλλα.
Οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Δανία τον Απρίλιο του 1940, όμως η Δανική κυβέρνηση παρέμεινε στην εξουσία και ήταν σε θέση να προστατεύσει τους Εβραίους από τη Δανία. Τον Αύγουστο του 1943, η κυβέρνηση παραιτήθηκε μετά την άρνησή της να αποδεχθεί τις γερμανικές απαιτήσεις. Η γερμανική αστυνομία άρχισε να συλλαμβάνει Εβραίους στις αρχές Οκτωβρίου. Ο Leif και η οικογένειά του αποφάσισαν να το σκάσουν και κατάφεραν να περάσουν με αλιευτικό σκάφος τα σύνορα της Σουηδίας, όπου θα ήταν ασφαλείς. Στη Σουηδία, ο Leif πήγαινε στο σχολείο και οι γονείς του εργάζονταν σε ένα εργοστάσιο παραγωγής ενδυμάτων. Η οικογένεια επέστρεψε στη Δανία μετά το τέλος του πολέμου.
